د امام حسین(ع) د پاڅون په باب د نړۍ د متفکرانو نظر
د یزید بن معاویه د ظلم،بې عدالتۍ او نارواوالي په خلاف د حضرت امام حسین علیه السلام قیام،تل او د تاریخ په اوږدو کې د ډیری غورځنګونو او انقلابونو لپاره د یوې بلګې په توګه مطرح دی . حضرت امام حسین(ع)له خپلو ډیرو لږو وفادارو ملګرو سره یوځای ، هماغه شان د انسان دعزت او کرامت ددفاع په لاره کې مبارزه وکړه او شهید شو،چې د تاریخ په اوږدو کې ،هرڅوک پر دغې واقعې پوهه ترلاسه کړي، د هغه او د هغه پر وفادارو ملګروئې شهادت ورکړی دی.
د نړۍ ځیني آزادي غواړي چې د خپل هیواد د خپلواکۍ او له ظلم او اسیر کیدا ل زندانه\ د خپلو ولسونو د ژغورنې لپاره په جنګ او مبارزې بوخت دی ،تل ئې د امام حسین (ع) حرکت او غورځنګ ستایلې او خپل سرمشق ئې ګرځولی دی .ددې ترټولو مشهور یو مثال ، د هندیانو د معنوي اوسیاسی رهبر مهاتما ګاندي څرګندونې دي چې له انګریز استعماره ئې د آزادۍ په لاره کې د خپل ملت رهبري کوله. هغه په دې باب وائي؛، ما د حسین او دد اسلام ددغه لوی شهید ژ،ند په دقت سره مطالعه کړی او د کربلا صفحو ته مو ډير دقت کړی دی، اوس پر ما ډیره روښانه شوې ده چې که هندوستان وغواړي یو بریالۍ هیواد شي، نوباید د امام حسین له سیرت اوسرمشقه پیروي وکړي::
پر دغې مطالعې سربیرهع د حضرت امام حسین علیه السلام د ژوند او دهغه د تاریخي حرکت د کیسې مطالعه د هغر هغه متفکر لپاره چې له دغه شخصیّت سره بلد شوی دی، الهام بخښونکې ده او د هغه لپاره د یوه ویښ زړه سبب شوی دی.
د پاکستان یو ستر فلسفي او ملی شاعر علامه اقبال هم په یوه ځاي کې لیکلي دي، هغه ترټولو ښه درس چې د حسین ابن علی له پاڅونه زده کیدلی شی،معنوي آزادي غوښته ده . یواې هغه کسان چې د حسین واقعي پیروکار وي، چې په لومړۍ درجې کې پخپله آزادي غواړی وي، او دوهم دا چې له دې ترلاسه کولو وروسته نوره هم ورڅځه برخمن کړي.
د اسلام د تاریخ ددغه لوي شخصّیت په باب ، ډیرې ویناوې او ستاینې ترسره شوي دي، خو له دوي چې ورتیر شو،هغه بزرګوار داسې شخصیّت دی چې که د هغه د ژوند کیسه، هغه که د هغه له پاڅونه مخکې وي اوکه د پاڅون په اوږدو کې،له هغه،د حق په لاره کې یو تل پاتې درس زده کولی شو.
